Dit is een plek waar je reakties kwijt kunt op het blog van oud zeikwijf.
Er staan links naar de originele berichten.
TOT NADER ORDER IS DIT BLOG IN SLAAPMODE GEZET, VANWEGE GEBREK AAN BESTAANSRECHT.
heb met walging dat stukje over overwerk zitten lezen, ik vind het zo erg, we hebben jaren lang kunnen doen alsof het iets typisch japans is, ondertussen negerend, dat hier in europa, ook in nederland allang een arbeitmachtfrei-cultus aan het ontstaan was, al die vrouwen die perse werken, terwijl al het geld op gaat aan kinderopvang, de immense druk op deze vrouwen, de explosieve groei van mensen die aan burnouts lijden... dat china als rijzende ster nu de zelfde syptomen begint te vertonen vind ik erg triest, zo mooi als hun godsdienst ook aandoet, zo beknellend is hun dagelijkse realiteit, van de ingesnoerde voetjes tot aan de waanzin van mao en nu weer dit, een mensverslindende economie
(wel fijn dat karoshi in het nederlands is hahaha)
Toch is dit meer een cultureel verschijnsel dan dat het met het kapitalisme te maken heeft. Anders zou het in de USA al lang voorkomen. Of het hier 'aanslaat' hebben we zelf in de hand. Weiger je in de stress te werken!
Assyma, ik ben het niet met je eens. Ik denk niet dat we in Nederland Japanse toestanden krijgen. Er zijn hier en daar wel personen en bedrijven waar ze zichzelf een idioot hoge werkdruk aanpraten maar in dit land kun je daar als weldenkend mens ook gewoon uit stappen. In Nederland zit die zogenaamde druk niet in onze cultuur. Wij hebben eerder een vrijetijdscultuur.
Ik vind dat er in Nederland niet idioot hard gewerkt wordt. Gemiddeld genomen zou er eerder een tandje bij moeten dan af. Ik doe de laatste tijd erg rustig aan maar toen we het bedrijf aan het opzetten waren hebben we ons jarenlang het rambam gewerkt. Niets mis mee. Van uit eigen vrije wil hard werken ga je niet dood en pleeg je geen zelfmoord.
Werken is leuk en in Nederland wordt er door het gros van de vrouwen zo'n 20-30 uur per week gewerkt. Voor vrouwen met kleine kinderen is dat eerder ontspanning dan druk; even lekker tussen die vier muren vandaan, even lekker met volwassenen praten. Kinderopvang is leuk voor de kinderen en lekker voor de ouders. Ook niets mis mee.
Waar wij en dan vooral vrouwen aan kapot dreigen te gaan is dat we alles willen en alles tegelijk: een leuke en succesvolle carriere, een ideale relatie, perfecte en gelukkige kinderen, een uiterlijk als van een filmster, hysterisch veel vrienden en kennissen, interessante vakanties en reisjes, avondjes naar theater, concert etc..
Daar heb IK nu weer de perfecte oplossing voor bedacht: doe gewoon 1 of 2 dingen tegelijk en niet langer dan een jaar of tien. Ik heb nu een jaar of wat knetterhard gewerkt, ik heb een tijdje de ideale moeder uitgehangen, nu ben ik mijn achterstand aan vakantiereisjes aan het inhalen. Over een jaar of tien laat ik alles strak trekken en dan ga ik er uit zien als een filmster en neem ik heel veel rijke vriendjes.
@Marjan je zegt dat het niet iets nederlands is, daar ben ik het niet mee eens hoe verklaar jij al die burnouts dan? Aan de buitenkant lijkt het inderdaad of we massaal alleen maar aan het genieten en aan het vakantie vieren zijn, maar dat is niet zo. Voor al dat genieten is heel veel geld nodig, om vrouw en man te laten werken is heel veel planning nodig en meewerking van de kinderen, dat die kinderen nog niet vrijwillig mee kunnen werken voedt uiteraard het schuldgevoel met name bij de moeder, en je hoeft die schuldgevoelens maar lang genoeg te negeren of het maakt je ziek, en je noemt het zelf al, ook hier in nederland moeten we alles perfect doen van onszelf...we hoeven dan niet massaal zelfmoord te plegen, maar we worden wel massaal ziek en slikken ons kapot aan kalmeringsmiddelen en antidepressiva en puilen de uwv's uit van de arbeidsongeschikte mensen
en dat van die vrije wil dat klopt ook niet, als je een gewone arbeider bent heb je die vrijheid beslist niet, voor jou duizenden anderen en zo leuk is hun werk helemaal niet
het verbaast me hoe je soms dingen kunt idealiseren, alsof je gewoon uitgaat van uit je eigen maakbare situatie vol keuzemogelijkheden, dat is niet iedereen gegund
Assyma, je begrijpt me heel goed. Al dat genieten heeft niets meer met ontspannen te maken. Ik werk elke dag met mensen die je arbeiders kunt noemen. Ik heb het niet over managers en kantoormiepen die zich 'communicatiemedewerkster' noemen of 'procesbegeleidster'.
Een gewone arbeider werkt in Nederland hooguit 40 uur per week, meestal 36 of 38 uur. Overwerk is met dikke COA's aan maxima en regels gebonden. Vakantie opnemen is in Nederland verplicht. Ik kan aangeklaagd worden als mijn medewerksters niet minstens 4 weken hebben opgenomen in een jaar.
Als we voor onze hoge lonen(gemiddeld)nog minder hard gaan werken in Nederland dan kunnen we wel inpakken, dan is straks de helft van de bevolking werkloos.
En dat arbeiders geen keus hebben is niet helemaal waar. Ook mensen met een laag inkomen hebben de keuze om sober te leven van één salaris of twee part-time salarissen. Je hoeft je niet allebei de pleuris te werken voor een auto, mobieltje, vakantie, breedbeeld-tv, merkkleding, mooier huis, nieuwe meubels etc..
Het vervaardigen van voedsel, warme truien, schoeisel, wapens, woningen en andere nodig of nuttig geachte zaken kostte 200, 500, 1000, 2000 en nog meer jaren geleden veel meer tijd en materiaal dan nu. Je zou dus verwachten dat er steeds meer vrije tijd is ontstaan. Dit is echter niet zo. Begrijpt iemand hoe economie eigenlijk werkt?
Emigrant, het zit in de aard van mensen om tijd die over blijft dubbel op te willen vullen en om geld dat over blijft dubbel uit te willen geven. Dieren gaan lekker liggen als ze hun maag vol hebben, mensen gaan iets idioots doen: ramen lappen of korfballen of zo.
Ik haal elke dag mijn dochter van school en dan hoor ik de moeders klagen hoe druk ze het hebben met hun anderhalve kind, wasmachine, stromend water, centrale verwarming etc... Slaat nergens op.
slaat nergens op? in welke tijd leef jij eigenlijk? vroeger had je dan misschien wel geen wasmachine, maar had iedereen slechts één onderbroek, een stel kousen, een broek en een trui, was dat vies, dan werd dat gewassen en zat je daar in je nakie bij de houtkachel te wachten tot het droog was, nu heeft iedereen twintig slipjes,hipster,boxers en strings en dan hoef ik niet nog alle andere kledingstukken op te noemen waarvan we ook alles in twintigvoud hebben, vermenigvuldig dat met anderhalve kind en partner etc...en je snapt dat alleen al het wasgoed bijna een dagtaak is,
dan heb je nog het anderhalve kind dat naar sport moet of naar een vriendje gebracht moet worden, die helaas niet naast de deur woont, want dit is een moderne maatschappij en dat vriendje zou wel eens in een andere provincie kunnen wonen...tsja...de tijden veranderen en we willen tegenwoordig voor onze kinderen het allerbeste in tegenstelling tot vroeger toen we dertig kinderen baarden waarvan er acht bleven leven en waarvan slechts het maagje gevuld hoefde te worden...tsja...foetsie vrije tijd
hoe dat komt? wat denk je van een almaar voortschrijdender beschaving met steeds meer eisen aan de burgers
natuurlijk kun je je nergens aan meedoen en nog leven in het ritme van de holbewoner, maar dan zul je al snel bemerken dat je anderhalve kind op school gepest wordt omdat het "anders" is...vrije keus, mijn neus!
Assyma, ik BEN een holbewoner en ik heb maar zes slipjes en ik en mijn kinderen ZIJN anders. Boehoehoe en niemand houdt van mij.
Toch lopen we niet in vieze kleren. Ik draai drie wassen per dag. Kost me bij elkaar een uurtje, voor zeven mensen. Ik laat het erbij, sorry, ben chagrijnig en er is niemand om ruzie mee te maken...
Wat Emigrant hier aanspreekt lijkt verdomd veel op het Peltzmann effect.
Het Peltzmann effect beschrijft dat bijvoorbeeld in het verkeer, als de veiligheid wordt verhoogd door bijv. airbags, ABS, veiligheidsgordels enz., dat de mensen dan zoveel sneller en riskanter gaan rijden dat het risico weer net zo hoog is als voor die maatregelen.
Waarschijnlijk kun je ook zo'n regel opstellen voor stress of belasting. Als je een mens meer vrije tijd geeft of problemen voor hem oplost, dan gaat hij net zolang door met nieuwe bezigheden te verzinnnen tot tij weer net zoveel stress heeft als daarvoor.
Als die hoeveelheid stress nu afhankelijk is van de cultuur of de bevolkingsgroep waarin je leeft, dan hoef je dus niet bang te zijn dat de stress steeds hoger wordt. De stress is namelijk volgens dit betoog een constante.
Ja, jullie antwoorden zijn heel leerzaam. Ik zelf doe allang geen stress meer, maar het idee van de "constante stress" spreekt me wel aan. Ik vrees dat veel mensen dat ook nodig hebben, omdat ze zich anders gaan vervelen. Als alles te goed gaat begint men ook graag eens een oorlog, waarschijnlijk uit behoefte aan stress. Naakt bij een houtkachel zitten kwam/komt in mijn wereld niet voor; voortschrijdende beschaving evenmin. Hoewel het kannibalisme de laatste tijd wel is afgenomen; dat moet gezegd. Marjan, ik houd best van jou! Maar ja, dat levert ook weer geen ruzie op.
@emigrant Ha! met voortschrijdende beschaving bedoel ik niet dat we met zijn allen steeds beter worden als mens, beschaving in de zin, van een overgeorganiseerde samenleving, hypergedigitaliseerd en wij mensen die daar op de een of andere manier als burger ons plekje in moeten zien te vinden en zien te overleven
Wat ik mist in het stuk van O.Z. is dat Japanse mannen barsten van het eergevoel. Als ze niet voldoen aan de norm van de maatschappij, de boel hebben belazerd en zijn ontmaskerd of impotent zijn door al dat gewerk en daardoor problemen met hun vrouw thuiskrijgen, harikiri plegen eervol is. Het is een daad die aankomt. Daarbij is de Japanse maatschappij ingesteld op de groep. De druk is groot om aan het ideaalbeeld te voldoen. Van de groep, in de meeste gevallen, de bedrijven. In ons land kom je dit bijna niet tegen. Wij vinden 36 uur werken al lang en de meeste mensen wereken om te kunnen leven, leven niet om te kunnen werken zoals in de Japanse cultuur heel normaal is. IK zelf draaide in de jaren tachtig en negentig gemiddeld 60-75 uur per week. Reizend en trekkend van de ene plek naar de andere. Viel niet mee. Stress was groot. Maar ja, je wilde iets bereiken voor je bedrijf (althans wat je diende). Maar als ik het opgaf en af en toe een hotelbed opzocht gingen de Japanse collega's nog even door. Baas boven baas....
@Assyma Jij verdedigt je positie met verve; een Bewust Thuisblijvende Moeder staat tegenwoordig gelijk aan een uitvreter eerste klas. We stoppen allemaal wel eens een ‘dakloze’ een muntje in de hand en gooien het krantje een paar meter verder op de grote hoop. Wij hebben onze goede daad van de dag verricht terwijl we dit gebedel gewoon niet zouden moeten accepteren. We richten liever onze pijlen op ‘onaanvaardbaar maatschappelijk gedrag’ in de vorm van niet of nauwelijks werkende moeders. Want vaderende mannen zijn nog steeds helden, zich opofferende wezens. Je krijgt voornamelijk weerwoord van mensen die zich naar eigen zeggen een tijdje het rambam hebben gewerkt, daarmee ‘scoorden’ en dus een grotere keuzevrijheid verdienen dan arbeiders (m/v/k), managers (m) en kantoormiepen (v). Die zo goed zijn in delegeren dat ze over genoeg tijd en (al dan niet zelf verdiend) geld mogen beschikken om te fröbelen. Of andere ondernemers die ooit –figuurlijk- goud hebben verdiend en daarop mentaal drijvend blijven. Ten eerste moet je minstens nóg drie kinderen nemen om jezelf moeder te mogen noemen. Ten tweede moet je egoïstischer, op z’n minst egocentrischer, worden om in het spel te blijven. Dus, lieve Assyma, aan de bak meid! Er zijn genoeg kutklusjes tegen lage loontjes te vinden om meer zelfrespect te kweken. Al kost de kinderopvang meer dan je baan opbrengt, je moet investeren in je toekomst want als je straks op je zeventigste van AOW mag genieten, moet je wel een flinke spaarpot hebben om in boodschappen te investeren. En dan maar hopen dat je onderweg niet ziek wordt of gaat scheiden ….. Troost is dat je de kinderschaar kunt inzetten voor de huishoudelijke kutklussen. Daar worden ze betere/andere mensen van.
Oud Ziekwief of Marjan of wie er ook maar achter dit schuilnaampje schuilt: je kent me niet om te weten waarom ik een thuisblijvende moeder ben, wat mijn motieven zijn, of die egocentrisch of juist opofferend zijn, dus is bovenstaande reactie een schot in een lege roos wat mij betreft
hoewel ik het altijd leuk vind om lief gevonden te worden, mits gemeend
heb met walging dat stukje over overwerk zitten lezen, ik vind het zo erg, we hebben jaren lang kunnen doen alsof het iets typisch japans is, ondertussen negerend, dat hier in europa, ook in nederland allang een arbeitmachtfrei-cultus aan het ontstaan was, al die vrouwen die perse werken, terwijl al het geld op gaat aan kinderopvang, de immense druk op deze vrouwen, de explosieve groei van mensen die aan burnouts lijden...
BeantwoordenVerwijderendat china als rijzende ster nu de zelfde syptomen begint te vertonen vind ik erg triest, zo mooi als hun godsdienst ook aandoet, zo beknellend is hun dagelijkse realiteit, van de ingesnoerde voetjes tot aan de waanzin van mao en nu weer dit, een mensverslindende economie
(wel fijn dat karoshi in het nederlands is hahaha)
Toch is dit meer een cultureel verschijnsel dan dat het met het kapitalisme te maken heeft. Anders zou het in de USA al lang voorkomen. Of het hier 'aanslaat' hebben we zelf in de hand. Weiger je in de stress te werken!
BeantwoordenVerwijderenAssyma, ik ben het niet met je eens. Ik denk niet dat we in Nederland Japanse toestanden krijgen.
BeantwoordenVerwijderenEr zijn hier en daar wel personen en bedrijven waar ze zichzelf een idioot hoge werkdruk aanpraten maar in dit land kun je daar als weldenkend mens ook gewoon uit stappen. In Nederland zit die zogenaamde druk niet in onze cultuur. Wij hebben eerder een vrijetijdscultuur.
Ik vind dat er in Nederland niet idioot hard gewerkt wordt. Gemiddeld genomen zou er eerder een tandje bij moeten dan af. Ik doe de laatste tijd erg rustig aan maar toen we het bedrijf aan het opzetten waren hebben we ons jarenlang het rambam gewerkt. Niets mis mee. Van uit eigen vrije wil hard werken ga je niet dood en pleeg je geen zelfmoord.
Werken is leuk en in Nederland wordt er door het gros van de vrouwen zo'n 20-30 uur per week gewerkt. Voor vrouwen met kleine kinderen is dat eerder ontspanning dan druk; even lekker tussen die vier muren vandaan, even lekker met volwassenen praten. Kinderopvang is leuk voor de kinderen en lekker voor de ouders. Ook niets mis mee.
Waar wij en dan vooral vrouwen aan kapot dreigen te gaan is dat we alles willen en alles tegelijk: een leuke en succesvolle carriere, een ideale relatie, perfecte en gelukkige kinderen, een uiterlijk als van een filmster, hysterisch veel vrienden en kennissen, interessante vakanties en reisjes, avondjes naar theater, concert etc..
Daar heb IK nu weer de perfecte oplossing voor bedacht: doe gewoon 1 of 2 dingen tegelijk en niet langer dan een jaar of tien.
Ik heb nu een jaar of wat knetterhard gewerkt, ik heb een tijdje de ideale moeder uitgehangen, nu ben ik mijn achterstand aan vakantiereisjes aan het inhalen. Over een jaar of tien laat ik alles strak trekken en dan ga ik er uit zien als een filmster en neem ik heel veel rijke vriendjes.
Ik mis hier nu toch de grootste zeiker eigenlijk. Vreemd.
BeantwoordenVerwijderen@Marjan
BeantwoordenVerwijderenje zegt dat het niet iets nederlands is, daar ben ik het niet mee eens
hoe verklaar jij al die burnouts dan?
Aan de buitenkant lijkt het inderdaad of we massaal alleen maar aan het genieten en aan het vakantie vieren zijn, maar dat is niet zo. Voor al dat genieten is heel veel geld nodig, om vrouw en man te laten werken is heel veel planning nodig en meewerking van de kinderen, dat die kinderen nog niet vrijwillig mee kunnen werken voedt uiteraard het schuldgevoel met name bij de moeder, en je hoeft die schuldgevoelens maar lang genoeg te negeren of het maakt je ziek,
en je noemt het zelf al, ook hier in nederland moeten we alles perfect doen van onszelf...we hoeven dan niet massaal zelfmoord te plegen, maar we worden wel massaal ziek en slikken ons kapot aan kalmeringsmiddelen en antidepressiva en puilen de uwv's uit van de arbeidsongeschikte mensen
en dat van die vrije wil dat klopt ook niet, als je een gewone arbeider bent heb je die vrijheid beslist niet, voor jou duizenden anderen en zo leuk is hun werk helemaal niet
het verbaast me hoe je soms dingen kunt idealiseren, alsof je gewoon uitgaat van uit je eigen maakbare situatie vol keuzemogelijkheden, dat is niet iedereen gegund
Ja, Leo, kom op he.
BeantwoordenVerwijderenAssyma, je begrijpt me heel goed. Al dat genieten heeft niets meer met ontspannen te maken. Ik werk elke dag met mensen die je arbeiders kunt noemen. Ik heb het niet over managers en kantoormiepen die zich 'communicatiemedewerkster' noemen of 'procesbegeleidster'.
BeantwoordenVerwijderenEen gewone arbeider werkt in Nederland hooguit 40 uur per week, meestal 36 of 38 uur. Overwerk is met dikke COA's aan maxima en regels gebonden. Vakantie opnemen is in Nederland verplicht.
Ik kan aangeklaagd worden als mijn medewerksters niet minstens 4 weken hebben opgenomen in een jaar.
Als we voor onze hoge lonen(gemiddeld)nog minder hard gaan werken in Nederland dan kunnen we wel inpakken, dan is straks de helft van de bevolking werkloos.
En dat arbeiders geen keus hebben is niet helemaal waar. Ook mensen met een laag inkomen hebben de keuze om sober te leven van één salaris of twee part-time salarissen.
Je hoeft je niet allebei de pleuris te werken voor een auto, mobieltje, vakantie, breedbeeld-tv, merkkleding, mooier huis, nieuwe meubels etc..
Gek he, hier ben ik ook volstrekt mee eens.
BeantwoordenVerwijderenNou, vooruit, dan reageer ik ook even onder plagiaat.....
BeantwoordenVerwijderenMarjan
Het vervaardigen van voedsel, warme truien, schoeisel, wapens, woningen en andere nodig of nuttig geachte zaken kostte 200, 500, 1000, 2000 en nog meer jaren geleden veel meer tijd en materiaal dan nu. Je zou dus verwachten dat er steeds meer vrije tijd is ontstaan. Dit is echter niet zo. Begrijpt iemand hoe economie eigenlijk werkt?
BeantwoordenVerwijderenEmigrant, het zit in de aard van mensen om tijd die over blijft dubbel op te willen vullen en om geld dat over blijft dubbel uit te willen geven.
BeantwoordenVerwijderenDieren gaan lekker liggen als ze hun maag vol hebben, mensen gaan iets idioots doen: ramen lappen of korfballen of zo.
Ik haal elke dag mijn dochter van school en dan hoor ik de moeders klagen hoe druk ze het hebben met hun anderhalve kind, wasmachine, stromend water, centrale verwarming etc...
Slaat nergens op.
slaat nergens op? in welke tijd leef jij eigenlijk?
BeantwoordenVerwijderenvroeger had je dan misschien wel geen wasmachine, maar had iedereen slechts één onderbroek, een stel kousen, een broek en een trui, was dat vies, dan werd dat gewassen en zat je daar in je nakie bij de houtkachel te wachten tot het droog was,
nu heeft iedereen twintig slipjes,hipster,boxers en strings en dan hoef ik niet nog alle andere kledingstukken op te noemen waarvan we ook alles in twintigvoud hebben, vermenigvuldig dat met anderhalve kind en partner etc...en je snapt dat alleen al het wasgoed bijna een dagtaak is,
dan heb je nog het anderhalve kind dat naar sport moet of naar een vriendje gebracht moet worden, die helaas niet naast de deur woont, want dit is een moderne maatschappij en dat vriendje zou wel eens in een andere provincie kunnen wonen...tsja...de tijden veranderen en we willen tegenwoordig voor onze kinderen het allerbeste in tegenstelling tot vroeger toen we dertig kinderen baarden waarvan er acht bleven leven en waarvan slechts het maagje gevuld hoefde te worden...tsja...foetsie vrije tijd
hoe dat komt? wat denk je van een almaar voortschrijdender beschaving met steeds meer eisen aan de burgers
natuurlijk kun je je nergens aan meedoen en nog leven in het ritme van de holbewoner, maar dan zul je al snel bemerken dat je anderhalve kind op school gepest wordt omdat het "anders" is...vrije keus, mijn neus!
Assyma, ik BEN een holbewoner en ik heb maar zes slipjes en ik en mijn kinderen ZIJN anders.
BeantwoordenVerwijderenBoehoehoe en niemand houdt van mij.
Toch lopen we niet in vieze kleren. Ik draai drie wassen per dag. Kost me bij elkaar een uurtje, voor zeven mensen.
Ik laat het erbij, sorry, ben chagrijnig en er is niemand om ruzie mee te maken...
Wat Emigrant hier aanspreekt lijkt verdomd veel op het Peltzmann effect.
BeantwoordenVerwijderenHet Peltzmann effect beschrijft dat bijvoorbeeld in het verkeer, als de veiligheid wordt verhoogd door bijv. airbags, ABS, veiligheidsgordels enz., dat de mensen dan zoveel sneller en riskanter gaan rijden dat het risico weer net zo hoog is als voor die maatregelen.
Waarschijnlijk kun je ook zo'n regel opstellen voor stress of belasting. Als je een mens meer vrije tijd geeft of problemen voor hem oplost, dan gaat hij net zolang door met nieuwe bezigheden te verzinnnen tot tij weer net zoveel stress heeft als daarvoor.
Als die hoeveelheid stress nu afhankelijk is van de cultuur of de bevolkingsgroep waarin je leeft, dan hoef je dus niet bang te zijn dat de stress steeds hoger wordt. De stress is namelijk volgens dit betoog een constante.
Ja, jullie antwoorden zijn heel leerzaam. Ik zelf doe allang geen stress meer, maar het idee van de "constante stress" spreekt me wel aan. Ik vrees dat veel mensen dat ook nodig hebben, omdat ze zich anders gaan vervelen. Als alles te goed gaat begint men ook graag eens een oorlog, waarschijnlijk uit behoefte aan stress.
BeantwoordenVerwijderenNaakt bij een houtkachel zitten kwam/komt in mijn wereld niet voor; voortschrijdende beschaving evenmin. Hoewel het kannibalisme de laatste tijd wel is afgenomen; dat moet gezegd.
Marjan, ik houd best van jou! Maar ja, dat levert ook weer geen ruzie op.
Emigrant, wat lief!
BeantwoordenVerwijderen@emigrant
BeantwoordenVerwijderenHa!
met voortschrijdende beschaving bedoel ik niet dat we met zijn allen steeds beter worden als mens,
beschaving in de zin, van een overgeorganiseerde samenleving, hypergedigitaliseerd en wij mensen die daar op de een of andere manier als burger ons plekje in moeten zien te vinden en zien te overleven
assyma
Wat ik mist in het stuk van O.Z. is dat Japanse mannen barsten van het eergevoel. Als ze niet voldoen aan de norm van de maatschappij, de boel hebben belazerd en zijn ontmaskerd of impotent zijn door al dat gewerk en daardoor problemen met hun vrouw thuiskrijgen, harikiri plegen eervol is. Het is een daad die aankomt. Daarbij is de Japanse maatschappij ingesteld op de groep. De druk is groot om aan het ideaalbeeld te voldoen. Van de groep, in de meeste gevallen, de bedrijven. In ons land kom je dit bijna niet tegen. Wij vinden 36 uur werken al lang en de meeste mensen wereken om te kunnen leven, leven niet om te kunnen werken zoals in de Japanse cultuur heel normaal is. IK zelf draaide in de jaren tachtig en negentig gemiddeld 60-75 uur per week. Reizend en trekkend van de ene plek naar de andere. Viel niet mee. Stress was groot. Maar ja, je wilde iets bereiken voor je bedrijf (althans wat je diende). Maar als ik het opgaf en af en toe een hotelbed opzocht gingen de Japanse collega's nog even door. Baas boven baas....
BeantwoordenVerwijderen@Assyma
BeantwoordenVerwijderenJij verdedigt je positie met verve; een Bewust Thuisblijvende Moeder staat tegenwoordig gelijk aan een uitvreter eerste klas.
We stoppen allemaal wel eens een ‘dakloze’ een muntje in de hand en gooien het krantje een paar meter verder op de grote hoop. Wij hebben onze goede daad van de dag verricht terwijl we dit gebedel gewoon niet zouden moeten accepteren. We richten liever onze pijlen op ‘onaanvaardbaar maatschappelijk gedrag’ in de vorm van niet of nauwelijks werkende moeders. Want vaderende mannen zijn nog steeds helden, zich opofferende wezens.
Je krijgt voornamelijk weerwoord van mensen die zich naar eigen zeggen een tijdje het rambam hebben gewerkt, daarmee ‘scoorden’ en dus een grotere keuzevrijheid verdienen dan arbeiders (m/v/k), managers (m) en kantoormiepen (v). Die zo goed zijn in delegeren dat ze over genoeg tijd en (al dan niet zelf verdiend) geld mogen beschikken om te fröbelen. Of andere ondernemers die ooit –figuurlijk- goud hebben verdiend en daarop mentaal drijvend blijven.
Ten eerste moet je minstens nóg drie kinderen nemen om jezelf moeder te mogen noemen. Ten tweede moet je egoïstischer, op z’n minst egocentrischer, worden om in het spel te blijven. Dus, lieve Assyma, aan de bak meid! Er zijn genoeg kutklusjes tegen lage loontjes te vinden om meer zelfrespect te kweken. Al kost de kinderopvang meer dan je baan opbrengt, je moet investeren in je toekomst want als je straks op je zeventigste van AOW mag genieten, moet je wel een flinke spaarpot hebben om in boodschappen te investeren. En dan maar hopen dat je onderweg niet ziek wordt of gaat scheiden ….. Troost is dat je de kinderschaar kunt inzetten voor de huishoudelijke kutklussen. Daar worden ze betere/andere mensen van.
Oud Ziekwief of Marjan of wie er ook maar achter dit schuilnaampje schuilt: je kent me niet om te weten waarom ik een thuisblijvende moeder ben, wat mijn motieven zijn, of die egocentrisch of juist opofferend zijn, dus is bovenstaande reactie een schot in een lege roos wat mij betreft
BeantwoordenVerwijderenhoewel ik het altijd leuk vind om lief gevonden te worden, mits gemeend
groet, lieve assyma
Gemeend Assyma, dat lieve. Nooit geschoten is altijd mis; ik was er echter niet op uit om jou op een onaangename manier te raken.
BeantwoordenVerwijderenJullie discussiëren daar echt over. Ik sta paf. En het zijn ook nog leuke discussies ook! Ik heb weer veel geleerd van jullie reacties.
BeantwoordenVerwijderen