Oud Zeikwijf

zondag 24 januari 2010

De paradox van de materialist

--- LINK ---

4 opmerkingen:

  1. Hier moet ik even over nadenken.

    Mensen die aan hun spullen gehecht zijn, zijn geen materialist in de betekenis die er tegenwoordig voor staat.

    Ik verwijs maar even naar de Duitse wiki. Die leggen het veel beter uit dan ik.

    Daar luidt de alledaagse betekenis van het begrip (er is ook een filosofische en een histroische betekenis):
    "Een levensinstelling, die hoofdzakelijk naar materieel bezit en welstand streeft".

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Maar als je het dan weer over onthechting hebt, dan geldt ook de dierbaarheid van je spullen, dat je je daar van los moet maken.

    Ik merk dat ik me meer hecht aan tweedehands rommel dan aan dingen die spiksplinternieuw uit de winkel komen. Zoals nu. Al oogde ons vorige woonkamer veel shabbier, toch was het er warmer (voor mijn gevoel dan) en het wegdoen heeft me wel iets gedaan, ja.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel lang geleden ging ik samenwonen. Hij had zijn flat al min of meer ingericht, ik had bijna niets dus dat kwam mooi uit.
    Hij had een vijfdehands stofzuiger die erg veel lawaai maakte en nauwelijks zoog.
    Ik kon niets met dat ding en stelde voor dat we op zoek zouden gaan naar een betere.
    Het had niet veel gescheeld of ik was eruit gegooid.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Pas als je weet wat echte armoede is, ga je bezit waarderen. In overvloed is niets bijzonder en telt smaak niet meer mee...toch?

    BeantwoordenVerwijderen