Dit is een plek waar je reakties kwijt kunt op het blog van oud zeikwijf.
Er staan links naar de originele berichten.
TOT NADER ORDER IS DIT BLOG IN SLAAPMODE GEZET, VANWEGE GEBREK AAN BESTAANSRECHT.
I always thought our relationship was cool you played the role of having sense i always played the fool now something's different i don't know the reason why whenever we separate i almost want to cry
oh no, please not that again love rears up its ugly head
And when i come home late you don't complain or call so as a consequence i don't go out at all my friends are frightened they don't know what's going on they think you put a spell on me and now my mind is gone
oh no, please not that again love rears up its ugly head
Love's not so bad they say but you never know where love is gonna go Does anybody really know?
I'm standing at the altar as they play the wedding march i'm in a black tuxedo with my collar full of starch she looks as lovely as she's ever gonna get i wake up from this nightmare in a pool of sweat
oh no, please not that again love rears up its ugly head
What you gonna do what you gonna do when it comes and gets you?
Please wie weet nog van zijn lessen latijn hoe je het adjectivum verbuigt in combinatie met het naamwoord? Ik had namelijk veel moeite met fatus amor. Het is gewoon nominativus denk ik, dus geen heuse verbuiging, maar wel iets met geslacht en stam en zo. Het is lang geleden, ik ben het kwijt. Is het nou fatum amor of nog iets anders? Het is in ieder geval niet amor fati want dat is niet wat ik bedoel.
Ik kan hooguit mijn zoon vragen. Ik heb maar twee jaar Latijn gehad, en dat is bijna dertig jaar terug. Wat wil je eigenlijk zeggen: het lot van de liefde?
En weg is het icoontje weer. Straks krijgen we die bizarre lijst nicks weer terug. Is dat fatus internettus?
Ik heb vier jaar latijn gehad, lang geleden maar ik zou het niet weten. Als puber haatte ik de Romeinen en de Grieken en de Duitsers omdat ze hun taal in mijn ogen nodeloos ingewikkeld gemaakt hadden. Onsympathieke lui moesten dat zijn.
En nu even on topic: Ik proef het weer, dat feminisme oude stijl.
maar volgens mij miet een bijvoeglijk naamwoord op -us eindigen in combinatie met een mannelijk naamwoord. En iets zegt me dat amor mannelijk is. dus zou het worden: amor caducus of caducus amor of damnatitius amor of amor damnatitius
"Zuerst das Nöthige – und dies so schön und vollkommen als du kannst! "Liebe das, was nothwendig ist" – amor fati dies wäre meine Moral, thue ihm alles Gute an und hebe es über seine schreckliche Herkunft hinauf zu dir."
Amor fati: "liefde voor het (nood)lot", het liefhebben van dat wat onvermijdelijk is.
@assyma: jouw arabisch is mijn latijn. latijn en grieks zijn de moedertalen van het frans. die twee talen lijken sterk op elkaar. daarom denk ik, staat (/stond?) het niet in bijster hoog aanzien als je latijn op de middelbare school neemt (/nam?). in tegenstelling tot hier. ik heb het dan ook spoedig laten vallen, omdat het niet in mijn zware betavakkenpakket paste. daarmee kon je wel scoren, namelijk.
Terwijl iedereen zich bezighoudt met de al dan niet correcte vertaling voor de kop van dit fraaie verhaal, kijk ik slechts naar de inhoud. En verbaas me wederom dat zoveel aantrekkelijk leuke vrouwen telkens weer vallen voor de verkeerde maan....Alsof het in de genen wordt doorgegeven, alsof het net als die Mexicaanse griep, besmettelijk is. Gelukkig heb ik als King Hork nooit last van al die mooie meegaande vrouwen, ik moet mijn plekje nog gewoon bevechten...
even kijken: liefde eindigt door de tijd, dat doet de ziel niet. liefde overwint alles (deze is makkie), nos et cedamus amori weet ik niet amor gignit amorem: liefde doet iets met de geliefden maar wat weet ik ook niet, nee niet geliefden, liefde: liefde veroorzaakt liefde? amor mundum fecit: weet ik niet
@cole: dank voor de handige link! niet eens met je laatste zin trouwens. you usually don't choose to love. @the King: meegaand, meegaand? ze stuurt hem wel weg met een kopje thee op, hoor!
@cole: mijn eerdere reactie is weggetoverd door fatus internettus oftewel de Groene Leguaan. "Uit het Latijns woordenboek van mw Kool: fatalis, e adj? -> Amor fatale ?" fatalis, idd! fatum is een naamwoord, het bijvoegkijk naamwoord is fatalis! ik denk dan: amor fatalus!! dank.
@ allen. Aandacht aub! De autoriteit heeft geantwoord. Ze stelt 2 varianten voor, eentje is die van beide cole en emigrant dwz amor fatalis (ik begrijp die -is nog steeds niet maar goed). Lees zelf en help mij een variant kiezen! "The expression “doomed love” translates as “Fatalis amor” or “Amor fatalis” either in the sense of a fated, predetermined love which is governed by fate, or in the bad sense of a dangerous, destructive love.
Anyway, in a bad sense you can say also “Infaustus amor”/”Amor infaustus” meaning exactly “Unfortunate, ill-fated love”.
In short, “Fatalis amor” or “Amor fatalis” can be used either in a good sense or in a bad sense, whereas “Infaustus amor"/ "Amor infaustus” is used in a bad sense only.
Best regards, Maria ________________________________________ Note that:
-Doomed =FATALIS (adjective of two terminations in the nominative masculine agreed with AMOR) / INFAUSTUS (adjective of three terminations in the nominative masculine agreed with AMOR ). The adjective can be placed either before the noun or after it.
OZ’s liefdesdrama heeft parallellen met “Een schitterend gebrek” van Arthur Japin.
Hierin wordt Giacomo Casanova onwetend gehouden en om de tuin geleid door zijn grote jeugdliefde Lucia, welke hij eeuwige trouw heeft gezworen. Lucia besluit eenzijdig, zonder Giacomo op de hoogte te stellen, te vluchten. Lucia verwacht wel dat Giacomo pijn en verdriet zal krijgen. Maar uiteindelijk zal Giacomo wel gelukkig worden, doordat hij zijn dromen waar kan maken zonder haar.
Zoals zoveel jongens, die getraumatiseerd raken na door hun eerste grote liefde te zijn bedrogen, verwordt Casanova van diep gekwetste minnaar tot een dwangmatige, onverzadigbare vrouwenman, een romantische doler die vastbesloten is zich nooit meer zó door de liefde te laten beschadigen en dus van het beminnen, en van het spelletje van versieren zonder de vrouw te kwetsen, min of meer zijn beroep maakt.
Later, heel veel later, als het al te laat is komt Lucia tot inkeer: Wij zijn ongelukkig omdat we lief moeten hebben. Om gered te worden moeten wij […] wegschenken waarnaar wij juist het meest verlangen. Niet hebben, maar geven. Dit heeft mijn gebrek mij geleerd.
Is het met de, door OZ onbegrijpelijk verlaten, minnaar vergelijkbaar slecht afgelopen?
@____ : Amor is een zelfstandig naamwoord van het mannelijk geslacht. fatalis is een bijvoeglijk naamwoord dat als een attribuut bij het substantief gezet wordt en zich in geslacht en getal aanpast aan het zelfstandig naamwoord waar het bij hoort. -alis is een uitgang die van een zelfstandig naamwoord (hier: fatum) een bijvoeglijk naamwoord (hier: fatalis) maakt. Zulke uitgangen bestaan ook in het Nederlands: -ig, -achtig, -(i)eel, -aal, e.a. (bijv. noodlot:: noodlottig).
@ Anoniem: Inderdaad zijn er structurele verwantschappen in de grammatica van het Arabisch, Latijn en nog andere talen. Maar: - er zijn nog veel meer dan de door jou genoemde talen die deze eigenschappen delen; ze komen in alle "westerse" talen (van Engels tot Hindi) voor. Ook in het Oudbabylonisch, dat ouder is dan het Latijn. - waarom zou nou juist het de grammatica van het Latijn aan de basis van dit alles liggen? Waarom niet die van het het Oudgrieks of het Sanskriet? Maar volgens mij heeft het helemaal geen zin om naar een oerbron van die verschijnselen te zoeken - ze zijn toevallig op vele plaatsen tegelijk aanwezig. Zoals ook de spijkerbroeken en -jasjes en het Mao-pak op elkaar lijken zonder van elkaar afhankelijk te zijn. Zoals ook het wiel en de rietfluit op verschillende plekken tegelijk zijn uitgevonden.
De dames hebben het wel verschrikkelijk laten afweten. Alleen de mannen kwamen met oplossingen. Ze hadden heus niet allemaal latijn gehad en toch zochten ze verder, door aan anderen te vragen of door op internet te zoeken. Zou leergierigheid iets man-eigen zijn of hebben we hier te maken gehad met een uitzonderlijke situatie?
Bij de uitzending van rondom tien zojuist, was het juist omgekeerd: de vrouwen in het paneel hadden op elk probleem een oplossing paraat. De (neoconservatieve) mannen niet: die bleven roepen dat ze het niet leuk vonden. Misschien kwam dat weer doordat het neocons waren. De enige niet neocon van het gezelschap was zeer oplossingsgericht. Als je de maatschappij in het geheel neemt, zijn de mannen meestal wel oplossingsgericht, neem ik waar. Grappig was dat de bewering van Michael van Eekeren dat de rechtsmacht te soft was omdat er opeens teveel vrouwelijke rechters zouden zijn, niet werd gepareerd door de simpelste opmerking: dit is uitgezocht. Vrouwelijke rechters bleken strenger te zijn dan mannen. Jammer dat niemand in de uitzending dat wist.
Oh, die uitzending had ik willen zien, geloof ik, maar ik zat mijn avond weer eens te verkletsen. Dat mannen meer talent hebben voor moeilijk doen als het ook makkelijk kan dat is voor mij niet nieuw.
@OZ - Mijn vingervlugheid blijft mij parten spelen, maan was dus man uiteraard, hoewel die twee bij volle maan een vrouw compleet op hol kunnen doen slaan natuurlijk...
Love rears its ugly head. Living Colour wist het ook.
BeantwoordenVerwijderenraak.
BeantwoordenVerwijderenhier de lyrics:
I always thought our relationship was cool
you played the role of having sense
i always played the fool
now something's different
i don't know the reason why
whenever we separate
i almost want to cry
oh no, please not that again
love rears up its ugly head
And when i come home late you don't complain or call
so as a consequence i don't go out at all
my friends are frightened
they don't know what's going on
they think you put a spell on me
and now my mind is gone
oh no, please not that again
love rears up its ugly head
Love's not so bad they say
but you never know where love is gonna go
Does anybody really know?
I'm standing at the altar
as they play the wedding march
i'm in a black tuxedo with my collar full of starch
she looks as lovely as she's ever gonna get
i wake up from this nightmare in a pool of sweat
oh no, please not that again
love rears up its ugly head
What you gonna do
what you gonna do when it comes and gets you?
Please wie weet nog van zijn lessen latijn hoe je het adjectivum verbuigt in combinatie met het naamwoord? Ik had namelijk veel moeite met fatus amor. Het is gewoon nominativus denk ik, dus geen heuse verbuiging, maar wel iets met geslacht en stam en zo. Het is lang geleden, ik ben het kwijt. Is het nou fatum amor of nog iets anders? Het is in ieder geval niet amor fati want dat is niet wat ik bedoel.
BeantwoordenVerwijderenIk kan hooguit mijn zoon vragen. Ik heb maar twee jaar Latijn gehad, en dat is bijna dertig jaar terug. Wat wil je eigenlijk zeggen: het lot van de liefde?
BeantwoordenVerwijderenzoiets als: gedoemde liefde.
BeantwoordenVerwijderenen dan echt met amor en niet met charitas. ik kan niet tegen dat charitas gedoe.
BeantwoordenVerwijderenEn weg is het icoontje weer. Straks krijgen we die bizarre lijst nicks weer terug. Is dat fatus internettus?
BeantwoordenVerwijderenIk heb vier jaar latijn gehad, lang geleden maar ik zou het niet weten.
Als puber haatte ik de Romeinen en de Grieken en de Duitsers omdat ze hun taal in mijn ogen nodeloos ingewikkeld gemaakt hadden. Onsympathieke lui moesten dat zijn.
En nu even on topic: Ik proef het weer, dat feminisme oude stijl.
FATUS INTERNETTUS!!!!!!! Molrat! ik verslikte me in mijn borrel.
BeantwoordenVerwijderenAmor caducum ?
BeantwoordenVerwijderenAmor damnatitium ?
sjonge jonge voortaan ga ik eerst de hoeveelheid witte stof in mijn brein wegen voor ik hier langs durf te komen
BeantwoordenVerwijderennee, geen latijn gehad, hoor hier niet thuis,
wel arabisch, telt dat ook
Hobi yaa hobi
assy
amor damnatitium klinkt niet gek
BeantwoordenVerwijderenassyma, hoe zeg je gedoemde liefde in het arabisch (in transcriptie graag)
amor caducum ook leuk
BeantwoordenVerwijderenmaar volgens mij miet een bijvoeglijk naamwoord op -us eindigen in combinatie met een mannelijk naamwoord. En iets zegt me dat amor mannelijk is. dus zou het worden:
BeantwoordenVerwijderenamor caducus of caducus amor
of
damnatitius amor of amor damnatitius
hob al majnoen
BeantwoordenVerwijderenIk moet passen; heb nooit latijns gehad.
BeantwoordenVerwijderenHeb nog wel Nietzsche gevonden:
"Zuerst das Nöthige – und dies so schön und vollkommen als du kannst! "Liebe das, was nothwendig ist" – amor fati dies wäre meine Moral, thue ihm alles Gute an und hebe es über seine schreckliche Herkunft hinauf zu dir."
Amor fati: "liefde voor het (nood)lot", het liefhebben van dat wat onvermijdelijk is.
Hob al majnoen is gaaf
BeantwoordenVerwijderen@cole daarom moet het volgens mij fatus zijn en niet fati
BeantwoordenVerwijderenik heb het even gevraagd aan een autoriteit, en bob vraagt het aan zijn zoon. we wachten even af. Ik heb het liefst "amor fatus" maar als dat niet bestaat, dan ga ik opteren voor hob al majnoen (©assyma)
@assyma: jouw arabisch is mijn latijn. latijn en grieks zijn de moedertalen van het frans. die twee talen lijken sterk op elkaar. daarom denk ik, staat (/stond?) het niet in bijster hoog aanzien als je latijn op de middelbare school neemt (/nam?). in tegenstelling tot hier. ik heb het dan ook spoedig laten vallen, omdat het niet in mijn zware betavakkenpakket paste. daarmee kon je wel scoren, namelijk.
BeantwoordenVerwijderenDe liefde is inderdaad een mannenuitvinding: Amor en Cupido. Venus schijnt alleen voor de ontvangst ervan.
BeantwoordenVerwijderenUit het Latijns woordenboek van mw Kool:
fatalis, e adj? -> Amor fatale ?
Om toch positief af te sluiten:
AMORI FINEM TEMPUS, NON ANIMUS FACIT
Amor omnia vincit, nos et cedamus amori
Amor gignit amorem
Amor mundum fecit
Als Cupido te opdringerig wordt, bel je gewoon MINERVA.
Terwijl iedereen zich bezighoudt met de al dan niet correcte vertaling voor de kop van dit fraaie verhaal, kijk ik slechts naar de inhoud. En verbaas me wederom dat zoveel aantrekkelijk leuke vrouwen telkens weer vallen voor de verkeerde maan....Alsof het in de genen wordt doorgegeven, alsof het net als die Mexicaanse griep, besmettelijk is. Gelukkig heb ik als King Hork nooit last van al die mooie meegaande vrouwen, ik moet mijn plekje nog gewoon bevechten...
BeantwoordenVerwijderenAMOR ANIMI ARBITRIO SUMITUR, NON PONITUR.
BeantwoordenVerwijdereneven kijken:
BeantwoordenVerwijderenliefde eindigt door de tijd, dat doet de ziel niet.
liefde overwint alles (deze is makkie), nos et cedamus amori weet ik niet
amor gignit amorem: liefde doet iets met de geliefden maar wat weet ik ook niet, nee niet geliefden, liefde: liefde veroorzaakt liefde?
amor mundum fecit: weet ik niet
@cole: dank voor de handige link! niet eens met je laatste zin trouwens. you usually don't choose to love.
BeantwoordenVerwijderen@the King: meegaand, meegaand? ze stuurt hem wel weg met een kopje thee op, hoor!
@cole: mijn eerdere reactie is weggetoverd door fatus internettus oftewel de Groene Leguaan.
BeantwoordenVerwijderen"Uit het Latijns woordenboek van mw Kool:
fatalis, e adj? -> Amor fatale ?"
fatalis, idd! fatum is een naamwoord, het bijvoegkijk naamwoord is fatalis! ik denk dan: amor fatalus!! dank.
@en het arabisch (tenminste de grammaticale opbouw)
BeantwoordenVerwijderenschijnt weer gebaseerd te zijn op het latijn, dus het is allemaal één pot nat...ehhh latijn
@Leo
grappige verspreking, maan, ja we vallen wel eens voor de verkeerde maan, mij bekoort de volle rijpe maan
assyma
amor fatalis, noodlottige liefde.
BeantwoordenVerwijderenarabisch gebaseerd op latijn? nö.
you usually don't choose to love. ???
BeantwoordenVerwijderen..he wishes to love !!!
Waarmee we bij regels 2 - 5 en Amoris divini emblemata (1615) zijn aangekomen van Otto Vaenius.
Alonso de Ledesma is een rare naam voor een Spanjaard.
arabisch kent dezelfde soort grammatikale opbouw als het duits en het latijn,
BeantwoordenVerwijderenniet dat de taal zelf gebaseerd is op het latijn, maar de grammatika
assyma
Amoris divini emblemata: bijna 400 jaar oud dus geen ©.
BeantwoordenVerwijderenEmblem Project Utrecht met vertalingen, Nullus liber erit, si quis amare volet [40]
Internet Archive click op het knipperende ikoontje en ga naar pag.87
Pfff, het valt niet altijd mee om bij hoi oligoi te horen.
BeantwoordenVerwijderenwat vind je van mij dan? ik sta hier de titel van mijn stukje door jullie te laten verzinnen. hoe lui kan ik worden?
BeantwoordenVerwijderen@emigrant
BeantwoordenVerwijderenamor fatalis, dat klinkt idd goed
al begrijp ik de grammatica daarvan niet.
@cole: dank voor de prachtige links! Bij mijn stukje hoort dus eigenlijk dit plaatje:
BeantwoordenVerwijderenhet juk van de liefde
@ allen. Aandacht aub! De autoriteit heeft geantwoord. Ze stelt 2 varianten voor, eentje is die van beide cole en emigrant dwz amor fatalis (ik begrijp die -is nog steeds niet maar goed). Lees zelf en help mij een variant kiezen!
BeantwoordenVerwijderen"The expression “doomed love” translates as “Fatalis amor” or “Amor fatalis” either in the sense of a fated, predetermined love which is governed by fate, or in the bad sense of a dangerous, destructive love.
Anyway, in a bad sense you can say also “Infaustus amor”/”Amor infaustus” meaning exactly
“Unfortunate, ill-fated love”.
In short, “Fatalis amor” or “Amor fatalis” can be used either in a good sense or in a bad sense, whereas “Infaustus amor"/ "Amor infaustus” is used in a bad sense only.
Best regards,
Maria
________________________________________
Note that:
-Doomed =FATALIS (adjective of two terminations in the nominative masculine agreed with AMOR) / INFAUSTUS (adjective of three terminations in the nominative masculine agreed with AMOR ). The adjective can be placed either before the noun or after it.
-love = AMOR (nominative masculine, 3rd.declension"
En dan nu het juk der liefde…
BeantwoordenVerwijderenOZ’s liefdesdrama heeft parallellen met “Een schitterend gebrek” van Arthur Japin.
Hierin wordt Giacomo Casanova onwetend gehouden en om de tuin geleid door zijn grote jeugdliefde Lucia, welke hij eeuwige trouw heeft gezworen.
Lucia besluit eenzijdig, zonder Giacomo op de hoogte te stellen, te vluchten. Lucia verwacht wel dat Giacomo pijn en verdriet zal krijgen. Maar uiteindelijk zal Giacomo wel gelukkig worden, doordat hij zijn dromen waar kan maken zonder haar.
Zoals zoveel jongens, die getraumatiseerd raken na door hun eerste grote liefde te zijn bedrogen, verwordt Casanova van diep gekwetste minnaar tot een dwangmatige, onverzadigbare vrouwenman, een romantische doler die vastbesloten is zich nooit meer zó door de liefde te laten beschadigen en dus van het beminnen, en van het spelletje van versieren zonder de vrouw te kwetsen, min of meer zijn beroep maakt.
Later, heel veel later, als het al te laat is komt Lucia tot inkeer:
Wij zijn ongelukkig omdat we lief moeten hebben. Om gered te worden moeten wij […] wegschenken waarnaar wij juist het meest verlangen. Niet hebben, maar geven. Dit heeft mijn gebrek mij geleerd.
Is het met de, door OZ onbegrijpelijk verlaten, minnaar vergelijkbaar slecht afgelopen?
de minnaar is toch (nog) niet verlaten?
BeantwoordenVerwijderenen zeker niet door mij.
@____ : Amor is een zelfstandig naamwoord van het mannelijk geslacht. fatalis is een bijvoeglijk naamwoord dat als een attribuut bij het substantief gezet wordt en zich in geslacht en getal aanpast aan het zelfstandig naamwoord waar het bij hoort.
BeantwoordenVerwijderen-alis is een uitgang die van een zelfstandig naamwoord (hier: fatum) een bijvoeglijk naamwoord (hier: fatalis) maakt. Zulke uitgangen bestaan ook in het Nederlands: -ig, -achtig, -(i)eel, -aal, e.a. (bijv. noodlot:: noodlottig).
@ Anoniem: Inderdaad zijn er structurele verwantschappen in de grammatica van het Arabisch, Latijn en nog andere talen. Maar:
- er zijn nog veel meer dan de door jou genoemde talen die deze eigenschappen delen; ze komen in alle "westerse" talen (van Engels tot Hindi) voor. Ook in het Oudbabylonisch, dat ouder is dan het Latijn.
- waarom zou nou juist het de grammatica van het Latijn aan de basis van dit alles liggen? Waarom niet die van het het Oudgrieks of het Sanskriet? Maar volgens mij heeft het helemaal geen zin om naar een oerbron van die verschijnselen te zoeken - ze zijn toevallig op vele plaatsen tegelijk aanwezig. Zoals ook de spijkerbroeken en -jasjes en het Mao-pak op elkaar lijken zonder van elkaar afhankelijk te zijn. Zoals ook het wiel en de rietfluit op verschillende plekken tegelijk zijn uitgevonden.
@emigrant: duizend maal dank voor de uitleg! Nu begrijp ik het eindelijk. Ik heb er toch mooi de hele dag mee gezeten...
BeantwoordenVerwijderenDe dames hebben het wel verschrikkelijk laten afweten. Alleen de mannen kwamen met oplossingen. Ze hadden heus niet allemaal latijn gehad en toch zochten ze verder, door aan anderen te vragen of door op internet te zoeken. Zou leergierigheid iets man-eigen zijn of hebben we hier te maken gehad met een uitzonderlijke situatie?
BeantwoordenVerwijderenBij de uitzending van rondom tien zojuist, was het juist omgekeerd: de vrouwen in het paneel hadden op elk probleem een oplossing paraat. De (neoconservatieve) mannen niet: die bleven roepen dat ze het niet leuk vonden. Misschien kwam dat weer doordat het neocons waren. De enige niet neocon van het gezelschap was zeer oplossingsgericht. Als je de maatschappij in het geheel neemt, zijn de mannen meestal wel oplossingsgericht, neem ik waar.
Grappig was dat de bewering van Michael van Eekeren dat de rechtsmacht te soft was omdat er opeens teveel vrouwelijke rechters zouden zijn, niet werd gepareerd door de simpelste opmerking:
dit is uitgezocht. Vrouwelijke rechters bleken strenger te zijn dan mannen.
Jammer dat niemand in de uitzending dat wist.
Oh, die uitzending had ik willen zien, geloof ik, maar ik zat mijn avond weer eens te verkletsen.
BeantwoordenVerwijderenDat mannen meer talent hebben voor moeilijk doen als het ook makkelijk kan dat is voor mij niet nieuw.
Sorry, maar ik had even geen tijd. En het lijkt me dat ik hier niets meer aan toe te voegen heb.
BeantwoordenVerwijderen@OZ - Mijn vingervlugheid blijft mij parten spelen, maan was dus man uiteraard, hoewel die twee bij volle maan een vrouw compleet op hol kunnen doen slaan natuurlijk...
BeantwoordenVerwijderen