Dit is een plek waar je reakties kwijt kunt op het blog van oud zeikwijf.
Er staan links naar de originele berichten.
TOT NADER ORDER IS DIT BLOG IN SLAAPMODE GEZET, VANWEGE GEBREK AAN BESTAANSRECHT.
In Amsterdam(die verdorven stad) kan zoiets natuurlijk. Bij ons op het heerlijk rustige platteland(gheghe) komt dit niet voor. Je hoeft hier ook niet in files te staan. Waarom wachten met mooi wonen tot je bejaard bent eigenlijk??
wat een wreed verhaal weer, ik heb de neiging om dit verhaal te gaan checken, maar ik wacht wel tot Marjan dat doet (dat is namelijk toch al een tic van haar).
toen ik nog in ergens in de eerste alinea verkeerde en er een gelukzalig lachje op mijn gezicht verscheen, moest ik denken aan een fantasie die ik als achttienjarige heb gehad: wat ik zou doen als ik de honderdmiljoen won, een kattenhemel openen in een warm land, waar de grond goedkoop is en waar de beesten lekker kunnen rondzwerven over kilometers verlaten gronden. Ik dacht dat ik er met honderd miljoen wel zou zijn, maar je zult versteld staan hoeveel katten kosten als je ze optimaal wilt verzorgen. Dus toen er wekelijks helicopters over moesten vliegen met voer voor de beesten en medicijnen en voer voor de vrijwilligers, toen hield ik het voor gezien.
Gelukkig maar. Ik vrees dat ik net zo corrupt geeindigd zou zijn als deze kattensupermarkt, mits het natuurlijk waar is.
@Assyma: Sinds PB gezegd heeft dat je buitengewoon intelligent commentaar geeft, ben je wel lang van stof geworden.
Je moet een beetje tussen de regels door lezen. Interpreteren wat waar is, en waar de humorvolle overdrijving begint. Ik geef toe dat dat bij iemand die zowel serieus als satirisch is, niet altijd even makkelijk is. Maar van de lezer mag ook een inspanning verlangd worden.
Assyma, ik heb het nagezocht en het verhaal klopt, tot de Hawaiaanse dames aan toe.
Ergens op de Grens van Polen en Rusland heb je iets dergelijks met kleine kinderen. Dat is pas erg. Daar stond vorige maand iets over in het Algemeen Dagblad. Als ik het vind zal in een linkje plaatsen.
Wij haalden nog wel eens poezen op de Polderweg. En zagen ook dat men indertijd een soort van 'omruilgarantie' gaf op dieren. Mochten ze niet bevallen dan bracht je ze gewoon terug. Triest om mee te maken. Een van de indertijd drie poezen (kittens) die we daar ophaalden voor twee gezinnen leeft nu nog. 18 jaar oud en in goede gezondheid. Schoonmama is er dolgelukkig mee. De andere twee werden net 15-16. Om nu naar Osdorp te moeten voor vernieuwing van onze kudde is wel wat veel gevraagd...Hier rijdt niet eens een tram. Dan moeten we met de bus, metro, tram, nog een tram en dan zijn we er wellicht. Nee, dat moet toch echt met de auto dan...maar voorlipg maar niet.....
Ja, op de Polderweg was het niet zo'n luxe bedoening, en de katten hadden er kleine kale hokjes, maar je kon er wel snel even langs wippen als je je kat kwijt was.
hoi oligoi ik heb even een dilemma: mijn dochtertje heeft een zware tijd achter de rug. eerst is haar grote-liefdeskater verdwenen, en nu heeft de manège haar grote-liefdespony verkocht. Sinterklaas dacht er zo aan om haar een kitten te geven. Maar er zijn obstakels: -we hebben er al drie, die een hechte gezin zijn: zullen die de nieuwe accepteren? -de broer die het dichtsbij haar staat gaat onmiddellijk ook een eigen poes willen. hij heeft er al een, althans, een van de poezen heeft hem gekozen als haar mens, maar zij is de ongezelligste van het stel. -ze ontfermt zich nu op een van de poezen die we hebben. ze mag haar helaas niet opeisen van bovengenoemde broer.
de vraag is: wat zou je doen? is het genoeg dat zij nu een band krijgt met een al volwassen poes die we toch al hadden? of kan Sinterklaas beter voor een nieuw poesje zorgen, helemaal voor haarzelf? hebben jullie tips?
@Kattenvraag: Het hangt ervan af of het katers of poezen zijn. Poezen zijn een stuk moeilijker. Wij hebben nu twee katers. Een tijdje lang hadden we een (volwassen) poes erbij. De katers accepteerden haar wel, maar zij accepteerde de katers niet. Ze terroriseerde de woning. Ze ging bv bovenaan de kattentrap op het balkon zitten, en liet de katers niet meer naar boven komen.
Ze was heel dik en lui en beweegde zich zo min mogelijk, maar een keer was ze bliksemsnel; toen ze de ene kater door de woning jaagde.
Dat de katers zo goedmoedig zijn, komt waarschijnlijk omdat het 'je weet wel' katers zijn.
Over je dochtertje en het poesje daar durf ik niets over te zeggen. Bij ons zijn heel wat dieren om die reden binnen gekomen. Soms pakt het goed uit en soms niet. Bij poezen weet je het nooit, in mijn ogen dan maar ik ben dan ook geen poezenmens. Het nieuwe kitten en ik dat gaat ook weer niet klikken.
Toen mijn één na jongste dochter negen of tien was moest ze naar een andere basisschool, tegen haar zin in. We hebben haar toen 'getroost' met een zgn lease pony. Dat werkte goed. Je betaalt dan een x bedrag per maand aan de manege en het kind mag dan één bepaalde pony verzorgen en op gezette tijden berijden.
Sinterklaas is niet het enige moment in het jaar dat er wonderen kunnen gebeuren, niet waar? Ik zou misschien even afwachten en zien of je dochter toch niet klef wordt met één van de andere poezen. Dat ze een poes niet mag claimen van haar broer, tja...een poes bepaalt immers wie van haar is en niet andersom. Dus dat geldt ook voor broer.
Blijft je meid met haar ziel onder de arm lopen, ga dan direct naar het asiel en haal een lief volwassen katje (geen kitten!geen kitten!geen kitten!geen kitten!), want verdriet van kleine meisjes daar kunnen we niet tegen.
Tja ik zou zeggen liever wél een kitten, sorry Assyma ;) Dan heb je meer kans dat het geaccepteerd wordt. je weet het nooit tevoren. Wij hebben een kitten erbij en dat ging heel goed met de pas volwassen kater(die haar vader was, maar of ze dat doorhadden? haha) Dat ging heel goed, maar de kater is nu wel al 2 maanden weg. Of dat toch met het poesje te maken heeft komen we ws nooit achter. Een cavia? of dwergkonijn.
In Amsterdam(die verdorven stad) kan zoiets natuurlijk. Bij ons op het heerlijk rustige platteland(gheghe) komt dit niet voor. Je hoeft hier ook niet in files te staan. Waarom wachten met mooi wonen tot je bejaard bent eigenlijk??
BeantwoordenVerwijderenHoe is het nou bij Appie afgelopen?
BeantwoordenVerwijderenwat een wreed verhaal weer, ik heb de neiging om dit verhaal te gaan checken, maar ik wacht wel tot Marjan dat doet (dat is namelijk toch al een tic van haar).
BeantwoordenVerwijderentoen ik nog in ergens in de eerste alinea verkeerde en er een gelukzalig lachje op mijn gezicht verscheen, moest ik denken aan een fantasie die ik als achttienjarige heb gehad: wat ik zou doen als ik de honderdmiljoen won, een kattenhemel openen in een warm land, waar de grond goedkoop is en waar de beesten lekker kunnen rondzwerven over kilometers verlaten gronden. Ik dacht dat ik er met honderd miljoen wel zou zijn, maar je zult versteld staan hoeveel katten kosten als je ze optimaal wilt verzorgen. Dus toen er wekelijks helicopters over moesten vliegen met voer voor de beesten en medicijnen en voer voor de vrijwilligers, toen hield ik het voor gezien.
Gelukkig maar. Ik vrees dat ik net zo corrupt geeindigd zou zijn als deze kattensupermarkt, mits het natuurlijk waar is.
@Assyma: Sinds PB gezegd heeft dat je buitengewoon intelligent commentaar geeft, ben je wel lang van stof geworden.
BeantwoordenVerwijderenJe moet een beetje tussen de regels door lezen. Interpreteren wat waar is, en waar de humorvolle overdrijving begint. Ik geef toe dat dat bij iemand die zowel serieus als satirisch is, niet altijd even makkelijk is. Maar van de lezer mag ook een inspanning verlangd worden.
Oh oh, OZ en Assyma opgepast:
BeantwoordenVerwijderenUw horige verzelfstandigt zich.
Assyma, ik heb het nagezocht en het verhaal klopt, tot de Hawaiaanse dames aan toe.
BeantwoordenVerwijderenErgens op de Grens van Polen en Rusland heb je iets dergelijks met kleine kinderen. Dat is pas erg. Daar stond vorige maand iets over in het Algemeen Dagblad. Als ik het vind zal in een linkje plaatsen.
Marjan, het spijt me, maar ik geloof het niet. Bewijs?
BeantwoordenVerwijderenWij haalden nog wel eens poezen op de Polderweg. En zagen ook dat men indertijd een soort van 'omruilgarantie' gaf op dieren. Mochten ze niet bevallen dan bracht je ze gewoon terug. Triest om mee te maken. Een van de indertijd drie poezen (kittens) die we daar ophaalden voor twee gezinnen leeft nu nog. 18 jaar oud en in goede gezondheid. Schoonmama is er dolgelukkig mee. De andere twee werden net 15-16. Om nu naar Osdorp te moeten voor vernieuwing van onze kudde is wel wat veel gevraagd...Hier rijdt niet eens een tram. Dan moeten we met de bus, metro, tram, nog een tram en dan zijn we er wellicht. Nee, dat moet toch echt met de auto dan...maar voorlipg maar niet.....
BeantwoordenVerwijderenJa, op de Polderweg was het niet zo'n luxe bedoening, en de katten hadden er kleine kale hokjes, maar je kon er wel snel even langs wippen als je je kat kwijt was.
BeantwoordenVerwijderenChimsky is kapot.
BeantwoordenVerwijderenja, kan iemand dat aan max doorgeven? hij is misschien wel met weekend en heeft dat niet door.
BeantwoordenVerwijderenbob, zou je er wat voor voelen om onze liefste horige zijn site tussen de stamgastenlinks te doen?
hoi oligoi
BeantwoordenVerwijderenik heb even een dilemma:
mijn dochtertje heeft een zware tijd achter de rug. eerst is haar grote-liefdeskater verdwenen, en nu heeft de manège haar grote-liefdespony verkocht. Sinterklaas dacht er zo aan om haar een kitten te geven. Maar er zijn obstakels:
-we hebben er al drie, die een hechte gezin zijn: zullen die de nieuwe accepteren?
-de broer die het dichtsbij haar staat gaat onmiddellijk ook een eigen poes willen. hij heeft er al een, althans, een van de poezen heeft hem gekozen als haar mens, maar zij is de ongezelligste van het stel.
-ze ontfermt zich nu op een van de poezen die we hebben. ze mag haar helaas niet opeisen van bovengenoemde broer.
de vraag is:
wat zou je doen?
is het genoeg dat zij nu een band krijgt met een al volwassen poes die we toch al hadden? of kan Sinterklaas beter voor een nieuw poesje zorgen, helemaal voor haarzelf?
hebben jullie tips?
@Kattenvraag: Het hangt ervan af of het katers of poezen zijn. Poezen zijn een stuk moeilijker. Wij hebben nu twee katers. Een tijdje lang hadden we een (volwassen) poes erbij. De katers accepteerden haar wel, maar zij accepteerde de katers niet. Ze terroriseerde de woning. Ze ging bv bovenaan de kattentrap op het balkon zitten, en liet de katers niet meer naar boven komen.
BeantwoordenVerwijderenZe was heel dik en lui en beweegde zich zo min mogelijk, maar een keer was ze bliksemsnel; toen ze de ene kater door de woning jaagde.
Dat de katers zo goedmoedig zijn, komt waarschijnlijk omdat het 'je weet wel' katers zijn.
Bob, is dat ook jouw schuld? Van Chimsky?
BeantwoordenVerwijderenOver je dochtertje en het poesje daar durf ik niets over te zeggen. Bij ons zijn heel wat dieren om die reden binnen gekomen. Soms pakt het goed uit en soms niet.
Bij poezen weet je het nooit, in mijn ogen dan maar ik ben dan ook geen poezenmens. Het nieuwe kitten en ik dat gaat ook weer niet klikken.
Toen mijn één na jongste dochter negen of tien was moest ze naar een andere basisschool, tegen haar zin in. We hebben haar toen 'getroost' met een zgn lease pony. Dat werkte goed. Je betaalt dan een x bedrag per maand aan de manege en het kind mag dan één bepaalde pony verzorgen en op gezette tijden berijden.
@Oz..over je dochter....uiteraard.
BeantwoordenVerwijderenooo... een lease pony....
BeantwoordenVerwijderen@OZ
BeantwoordenVerwijderenWat een lief dilemma.
Sinterklaas is niet het enige moment in het jaar dat er wonderen kunnen gebeuren, niet waar?
Ik zou misschien even afwachten en zien of je dochter toch niet klef wordt met één van de andere poezen. Dat ze een poes niet mag claimen van haar broer, tja...een poes bepaalt immers wie van haar is en niet andersom. Dus dat geldt ook voor broer.
Blijft je meid met haar ziel onder de arm lopen, ga dan direct naar het asiel en haal een lief volwassen katje (geen kitten!geen kitten!geen kitten!geen kitten!),
want verdriet van kleine meisjes daar kunnen we niet tegen.
Tja ik zou zeggen liever wél een kitten, sorry Assyma ;) Dan heb je meer kans dat het geaccepteerd wordt. je weet het nooit tevoren. Wij hebben een kitten erbij en dat ging heel goed met de pas volwassen kater(die haar vader was, maar of ze dat doorhadden? haha) Dat ging heel goed, maar de kater is nu wel al 2 maanden weg. Of dat toch met het poesje te maken heeft komen we ws nooit achter.
BeantwoordenVerwijderenEen cavia? of dwergkonijn.
Ik had planet Ivanchuk of hoe heet dat eergister al gelezen en had al een beetje een indruk van je geestesgesteldheid ergens in die periode.
BeantwoordenVerwijderenDat je maanden hebt gebeld om je geld terug te krijgen vind ik wel weer TOP of eigenlijk heel erg HOP.
assyma, kusje op je oude wondjes
@Bij Appie (slot)
BeantwoordenVerwijderenChips nog aan toe!
assy