Dit is een plek waar je reakties kwijt kunt op het blog van oud zeikwijf.
Er staan links naar de originele berichten.
TOT NADER ORDER IS DIT BLOG IN SLAAPMODE GEZET, VANWEGE GEBREK AAN BESTAANSRECHT.
Prachtig verhaal, ook door al die ontmoetingen/verbanden die bijna geen toeval meer lijken te kunnen zijn.
Wonen in een boom lijkt me niet handig. Ik ben net als Tante in Laren:
Tante en oom in Laren Ik heb een tante en een oom, die zitten in een eikeboom, een eikeboom in Laren. Ze hebben zelf, van eikehout, daar in de boom een huis gebouwd, ze wonen er al jaren. Daar slapen ze dan en daar eten ze dan. 't Is erg gezellig, dáár niet van, zo vrij aan alle kanten! Ze hebben geen buren met radio, maar tante vindt het maar zo-zo. Het is zo hoog, zegt tante.
Zij is nooit echt op haar gemak. De kinderwagen hangt aan 'n tak en dat is wel bezwaarlijk. Ze zegt ook telkens tegen oom: 'k Wil liever in een lagere boom, hier is 't me te gevaarlijk.
Maar dan zegt oom: Och kom, och kom! Een lagere boom? Wél nee, waarom? We hebben hier alle gemakken. De kinderen willen toch ook niet weg? Het is nogal niet heerlijk, zeg, dat klauteren in die takken!
Vind jij het net een vogelkooi? Het uitzicht is toch prachtig mooi! Jij moet ook altijd vitten. En tante zegt: Nou ja, affijn, als jij het zegt, zal 't wel zo zijn, dan blijven we hier maar zitten.
Dus woont mijn tante met mijn oom nog steeds daar in die eikeboom, ze zijn er erg tevreden. Mijn oom haalt brood en komt weer thuis. De kinderen klauteren rondom het huis en nóóit valt er een naar beneden.
Waaruit blijkt dat mijn grote idool in Amsterdam is geweest, in mijn eigen buurt ook nog! Ik had hem een stapeltje prints van zijn columns kunnen laten signeren! Of hem over het Blogbal vertellen, wie weet wil hij ons vereren met zijn bezoek.
Het doet me denken dat ik jullie nog op de hoogte moest houden van mijn optredens. Volgende is in Wilhelmina Pakhuis Café, a.s. zondag om plusminus 17 uur.
Wat een partij, die Reagering! En wat een ideologie. Kom daar maar eens om. En wat een hartverwarmend stuk. Kom daar ook maar eens om. Het lijkt er toch verdacht veel op, Oud Zeikwijf, dat u een gezegend mens bent.
(Begreep ik nu toch goed dat die u destijds getrouwd was met een tot moslim bekeerde junk? Krijgen we daar ook ooit nog wat meer over te lezen, of moet ik het voorlopig met deze paar zinnen doen?)
Dank voor de complimenten, u doet mij blozen. Ik was niet getrouwd met Yusuf Yildirim, maar met zijn schoolvriend de junk, die bij hem inwoonde, waardoor ik ook.
Vanaf mijn kindertijd hebben mijn leraren en later docenten Frans gezegd: "deze wordt schrijfster." Ik schreef in die tijd fictie. Maar het lag mij niet. Ik vond dat ik iets beleven moest hebben om daarover te schrijven. Ik nam me plechtig voor om een leven vol "avontuur en romantiek" te gaan leven, als inspiratie voor mijn schrijven. Ik heb verdomd voet bij stuk gehouden. Er kwam een knik in de kabel toen ik van taal veranderde (na een antal jaren in het buitenland was mijn frans niet meer van literair niveau).
Nu ik toch weer de draad van het schrijven heb opgepakt (nu in het Nederlands), ben ik niet meer te stuiten. Ik ga jullie ALLES vertellen.
Ah, dus toch. Ik kwam er niet uit, was wat moe. Het kwam denk ik doordat je je echtgenoot een notoire junk noemde en vervolgens zijn schoolvriend de eerste moslimbekeerling van Amsterdam. Ik heb namelijk ooit een door Max Pam geschreven recensie gelezen van een dagboek van een dichter-junk die zich tot de Islam bekeerd had, waar hij zijn rust gevonden had. Ik vroeg me af of dit dezelfde moslimbekeerling was. Maar het junkgedeelte sloeg dus niet op Yusuf, maar op je echtgenoot.
Ik heb mij ook wel eens voorgenomen om vader en moeder roggebrood vaarwel te zeggen en groots en meeslepend te gaan leven, om met Paul van Ostaijen te spreken, maar het zit niet in me. Het avontuur is niet voor mij weggelegd. Vooralsnog heb ik daar vrede mee.
En gelukkig heeft dat geen negatieve invloed op jòuw schrijven.
Als de lezer een tekst niet begrijpt, dan komt dat niet door de lezer, maar doordat de tekst slecht geschreven is. Ik zal bewuste zin onder de loep nemen.
Een wat ingewikkeld (het is vroeg) maar mooi verhaal. Over tijden dat de wethouder nog ineen echte boomhut woonde en de hippies een woonschip benutten als samenkomstplek en meer. Intussen is de boel burgerlijker geworden en zitten de wethouders weer aan het Waterlooplein in een hut met opgetrokken togangsladders. Groter, moderner, minder revolutionair. Maar net zo van de wereld teruggetrokken. En ik woonde daar vroeger tegenover en heb die boomhut nooit gezien of meegemaakt.
@leo: het was in ca 1982. En we waren geen hippies, hoor. Gewoon jaren '80 jeugd.
@hoi oligoi: verwarring over de dag van het Blogbal. Nu de lokatie (Leidseplein) bijna rond is wordt het wel heeeeeel aanlokkelijk om het bal toch op de dinsdag te houden. Rechts van ons het bal der geweigerden, tegenover ons in de Kring het bal der poëten, allemal op een steenworp afstand van het Bal der Bals. De omstandigheden dwingen mij om van onze voorkeur voor de zaterdag af te stappen.
Hoe kun je dat nou vragen, Bob?! En doe meteen maar drie dagen, want woensdag ben je helemaal brak.
OZ is serieus bezig met alle voorbereidingen voor het Blogbal. Ondersteuning door de hoi oligoi is welkom. Zelf kan ik niet goed inschatten wat er op dit moment al openbaar gemaakt kan worden.
OZ, misschien kun jij zelf aangeven wat er nu en straks aan hulp nodig is? Sponsors (suggesties, contacteren & contracteren), een 'traktaat', persberichten en -bestanden, verdere promotie, uitnodigingen, etc...
Hoi oligoi, laat graag even weten welke ondersteuning je eventueel kunt bieden.
Ik weet dat het pijnlijk is voor de Duitsers, maar echt, ik kon niet anders: We hebben nu een optie op de Balie. Dat was uit alle lokaties die ik bezocht heb de meest passende. We zitten dan middenin een trits bals die die avond worden gegeven op het Leidseplein, als respons of aanvulling op het Bal der Bals. Om dan te zeggen: we zijn anders dus we doen het op de zaterdag... dat was opeens wel heel erg tegen de stroom in willen zwemmen, zo vroeg in het foetus-stadium van onze nieuwe traditie.
OP dit moment is nog niet veel nodig. Het is nog vroeg. Wel fijn zou zijn om al een beetje te weten waar ik aan toe ben qua geld. Dus als jullie sponsors kennen, stel ze voor! Dan kunnen we het sjieker aankleden (extra zalen, eigen bar, technische mogelijkheden, optredens etc...)
Ik ga uit van pm 200 man. Ik heb al een lijstje gemaakt van bloggers die aangeschreven kunnen worden. Als jullie voorstellen hebben: graag. Het gaat om de literaire bloggers. Dus niet om blogs met alleen maar nieuwsgehalte, om maar wat te noemen. Aan de hand van jullie voorstellen kan ik een uitgebreidere lijst maken, en als het nodig blijkt te zijn extra zalen erbij huren.
Wat vooral nodig is: feed back, ideeën, ingevingen. Ik filter alles uit en bekijk wat uitvoerbaar is.
Wat vast staat op dit moment is: het gaat echt gebeuren, en het wordt een traditie.
'Hij was leuk als jonkie'
BeantwoordenVerwijderenPrachtig verhaal, ook door al die ontmoetingen/verbanden die bijna geen toeval meer lijken te kunnen zijn.
Wonen in een boom lijkt me niet handig. Ik ben net als Tante in Laren:
Tante en oom in Laren
Ik heb een tante en een oom,
die zitten in een eikeboom,
een eikeboom in Laren.
Ze hebben zelf, van eikehout,
daar in de boom een huis gebouwd,
ze wonen er al jaren.
Daar slapen ze dan en daar eten ze dan.
't Is erg gezellig, dáár niet van,
zo vrij aan alle kanten!
Ze hebben geen buren met radio,
maar tante vindt het maar zo-zo.
Het is zo hoog, zegt tante.
Zij is nooit echt op haar gemak.
De kinderwagen hangt aan 'n tak
en dat is wel bezwaarlijk.
Ze zegt ook telkens tegen oom:
'k Wil liever in een lagere boom,
hier is 't me te gevaarlijk.
Maar dan zegt oom: Och kom, och kom!
Een lagere boom? Wél nee, waarom?
We hebben hier alle gemakken.
De kinderen willen toch ook niet weg?
Het is nogal niet heerlijk, zeg,
dat klauteren in die takken!
Vind jij het net een vogelkooi?
Het uitzicht is toch prachtig mooi!
Jij moet ook altijd vitten.
En tante zegt: Nou ja, affijn,
als jij het zegt, zal 't wel zo zijn,
dan blijven we hier maar zitten.
Dus woont mijn tante met mijn oom
nog steeds daar in die eikeboom,
ze zijn er erg tevreden.
Mijn oom haalt brood en komt weer thuis.
De kinderen klauteren rondom het huis
en nóóit valt er een naar beneden.
Annie M.G. Schmidt
Dank Molrat voor je compliment en voor het mooie gedicht dat je met ons wilde delen.
BeantwoordenVerwijderenNieuwe post bij Oxysept!
BeantwoordenVerwijderenWaaruit blijkt dat mijn grote idool in Amsterdam is geweest, in mijn eigen buurt ook nog! Ik had hem een stapeltje prints van zijn columns kunnen laten signeren! Of hem over het Blogbal vertellen, wie weet wil hij ons vereren met zijn bezoek.
BeantwoordenVerwijderenHet doet me denken dat ik jullie nog op de hoogte moest houden van mijn optredens. Volgende is in Wilhelmina Pakhuis Café,
BeantwoordenVerwijderena.s. zondag om plusminus 17 uur.
Een mooi stukje geschiedenis. Over een wereldje dat wellicht niet meer terugkomt.
BeantwoordenVerwijderenWat een partij, die Reagering! En wat een ideologie. Kom daar maar eens om. En wat een hartverwarmend stuk. Kom daar ook maar eens om. Het lijkt er toch verdacht veel op, Oud Zeikwijf, dat u een gezegend mens bent.
BeantwoordenVerwijderen(Begreep ik nu toch goed dat die u destijds getrouwd was met een tot moslim bekeerde junk? Krijgen we daar ook ooit nog wat meer over te lezen, of moet ik het voorlopig met deze paar zinnen doen?)
Hallo Max,
BeantwoordenVerwijderenDank voor de complimenten, u doet mij blozen. Ik was niet getrouwd met Yusuf Yildirim, maar met zijn schoolvriend de junk, die bij hem inwoonde, waardoor ik ook.
Vanaf mijn kindertijd hebben mijn leraren en later docenten Frans gezegd: "deze wordt schrijfster." Ik schreef in die tijd fictie. Maar het lag mij niet. Ik vond dat ik iets beleven moest hebben om daarover te schrijven. Ik nam me plechtig voor om een leven vol "avontuur en romantiek" te gaan leven, als inspiratie voor mijn schrijven. Ik heb verdomd voet bij stuk gehouden. Er kwam een knik in de kabel toen ik van taal veranderde (na een antal jaren in het buitenland was mijn frans niet meer van literair niveau).
Nu ik toch weer de draad van het schrijven heb opgepakt (nu in het Nederlands), ben ik niet meer te stuiten. Ik ga jullie ALLES vertellen.
Ah, dus toch. Ik kwam er niet uit, was wat moe. Het kwam denk ik doordat je je echtgenoot een notoire junk noemde en vervolgens zijn schoolvriend de eerste moslimbekeerling van Amsterdam. Ik heb namelijk ooit een door Max Pam geschreven recensie gelezen van een dagboek van een dichter-junk die zich tot de Islam bekeerd had, waar hij zijn rust gevonden had. Ik vroeg me af of dit dezelfde moslimbekeerling was. Maar het junkgedeelte sloeg dus niet op Yusuf, maar op je echtgenoot.
BeantwoordenVerwijderenIk heb mij ook wel eens voorgenomen om vader en moeder roggebrood vaarwel te zeggen en groots en meeslepend te gaan leven, om met Paul van Ostaijen te spreken, maar het zit niet in me. Het avontuur is niet voor mij weggelegd. Vooralsnog heb ik daar vrede mee.
En gelukkig heeft dat geen negatieve invloed op jòuw schrijven.
BeantwoordenVerwijderenAls de lezer een tekst niet begrijpt, dan komt dat niet door de lezer, maar doordat de tekst slecht geschreven is. Ik zal bewuste zin onder de loep nemen.
Een wat ingewikkeld (het is vroeg) maar mooi verhaal. Over tijden dat de wethouder nog ineen echte boomhut woonde en de hippies een woonschip benutten als samenkomstplek en meer. Intussen is de boel burgerlijker geworden en zitten de wethouders weer aan het Waterlooplein in een hut met opgetrokken togangsladders. Groter, moderner, minder revolutionair. Maar net zo van de wereld teruggetrokken. En ik woonde daar vroeger tegenover en heb die boomhut nooit gezien of meegemaakt.
BeantwoordenVerwijderen@leo: het was in ca 1982. En we waren geen hippies, hoor. Gewoon jaren '80 jeugd.
BeantwoordenVerwijderen@hoi oligoi: verwarring over de dag van het Blogbal. Nu de lokatie (Leidseplein) bijna rond is wordt het wel heeeeeel aanlokkelijk om het bal toch op de dinsdag te houden. Rechts van ons het bal der geweigerden, tegenover ons in de Kring het bal der poëten, allemal op een steenworp afstand van het Bal der Bals. De omstandigheden dwingen mij om van onze voorkeur voor de zaterdag af te stappen.
@OZ: Dan moet ik twee vrije dagen nemen. Is dat de moeite waard??
BeantwoordenVerwijderenHoe kun je dat nou vragen, Bob?! En doe meteen maar drie dagen, want woensdag ben je helemaal brak.
BeantwoordenVerwijderenOZ is serieus bezig met alle voorbereidingen voor het Blogbal. Ondersteuning door de hoi oligoi is welkom. Zelf kan ik niet goed inschatten wat er op dit moment al openbaar gemaakt kan worden.
OZ, misschien kun jij zelf aangeven wat er nu en straks aan hulp nodig is? Sponsors (suggesties, contacteren & contracteren), een 'traktaat', persberichten en -bestanden, verdere promotie, uitnodigingen, etc...
Hoi oligoi, laat graag even weten welke ondersteuning je eventueel kunt bieden.
Ik weet dat het pijnlijk is voor de Duitsers, maar echt, ik kon niet anders:
BeantwoordenVerwijderenWe hebben nu een optie op de Balie. Dat was uit alle lokaties die ik bezocht heb de meest passende.
We zitten dan middenin een trits bals die die avond worden gegeven op het Leidseplein, als respons of aanvulling op het Bal der Bals. Om dan te zeggen: we zijn anders dus we doen het op de zaterdag... dat was opeens wel heel erg tegen de stroom in willen zwemmen, zo vroeg in het foetus-stadium van onze nieuwe traditie.
OP dit moment is nog niet veel nodig. Het is nog vroeg.
Wel fijn zou zijn om al een beetje te weten waar ik aan toe ben qua geld. Dus als jullie sponsors kennen, stel ze voor! Dan kunnen we het sjieker aankleden (extra zalen, eigen bar, technische mogelijkheden, optredens etc...)
Ik ga uit van pm 200 man. Ik heb al een lijstje gemaakt van bloggers die aangeschreven kunnen worden. Als jullie voorstellen hebben: graag. Het gaat om de literaire bloggers. Dus niet om blogs met alleen maar nieuwsgehalte, om maar wat te noemen.
Aan de hand van jullie voorstellen kan ik een uitgebreidere lijst maken, en als het nodig blijkt te zijn extra zalen erbij huren.
Wat vooral nodig is: feed back, ideeën, ingevingen. Ik filter alles uit en bekijk wat uitvoerbaar is.
Wat vast staat op dit moment is: het gaat echt gebeuren, en het wordt een traditie.
Oz, verzin ff een mailadres alsjeblieft.
BeantwoordenVerwijderendat staat al lang op blogbal.nl
BeantwoordenVerwijderenhetblogbal at gmail dot com
BeantwoordenVerwijderenAha, ik zie die site nu pas. Mooi !
BeantwoordenVerwijderen@OZ - 1982? Toen was ik intussen al drie huisadressen verder en woonde net op het nieuwe land...
BeantwoordenVerwijderen